Als men het niet meer snapt ….

Heel langzaam, sluipt het binnen, zonder dat je het herkent

en dan opeens de diagnose "Oma is dement".

Ze herhaalt vaak dingen honderd keer,

maar ja ze is ook geen twintig meer.

En iedereen zal wel eens dingen missen

ook een arts kan zich wel eens vergissen.

Je wilt de waarheid niet onder ogen zien

Oma is toch best nog wel kien.

Ze is best slim, want als ze iets vergeet

merk je bijna niet dat ze het niet weet.

Ze noemt geen namen, dekt zich in

vooral bij leden van haar gezin.

Ze veranderd wel van karakter wordt een beetje hard

praat veel over vroeger, heel verward.

En via oorlog en werk als boerenmeid

gaat ze terug nar haar kindertijd.

En dan komt de dag, dat ze haar huisje moet verlaten

ze heeft het zelf niet eens in de gaten.

Het doet veel pijn, maar ja het moet

we bedoelen het toch goed.

Nu zit ze dan in het verpleegtehuis

en nog steeds voelt ze zich daar niet thuis.

Het enigste wat we voor haar kunnen doen

is een bezoekje, een aai en een zoen.

Ze zit in haar eigen wereld, heel klein

och kon ik maar even dichtbij haar zijn.

Dan zou ik haar zeggen, dat wij dit niet deden

omdat ze niet goed was in het verleden.

Maar juist omdat we zoveel van haar houden

ze altijd klaar stond, en voor ons sjouwde.

Maar helaas ze snapt het niet meer

en dat doet haar en ons zo zeer.

Wanneer het begon, ik zou het niet weten,

ook ik ben af en toe dingen vergeten...

 

 

Onderstaande tips willen nog wel eens helpen 

November

 

Vroeger werd in deze maand een varken thuis geslacht

die hing dan aan een ladder 2 dagen en 1 nacht.

Van het bloed maakte men worst en balkenbrij van het vet

karbonades, speklappen en poten werden in de pekel gezet.

Het lekkerste stukje vlees de beroemde varkenshaas

bracht men naar meneer de pastoor en wij kregen de blaas.

Daarvan maakten we een foekepot en gingen langs de deuren

om centen op te halen en snoepjes in vele kleuren.

Ja, zo ging dat op een dorp vroeger heel lang gelee

en al die mooie herinneringen dragen we nog met ons mee.

 

De dokter en de dorpspastoor

 

De dokter en de dorpspastoor die waren vroeger heilig

ook de meester en oom agent daarbij voelde men zich veilig.

Wat deze mensen zeiden werd voor waarheid aangenomen

nooit werd er tegen hen eens actie ondernomen.

Ze stonden op een voetstuk en hadden heel veel macht

en het lekkerste stukje vlees werd eerst naar hen gebracht.

Er was nog respect voor ouderen en opstaan voor een zwangere vrouw

geen dingen slopen van anderen dat is wat ik nu nog graag wou.

Men hoeft niet voor elkaar te buigen maar laat mensen in hun waarde

dan werd het een stuk prettiger voor ons allen op deze aarde.

 

 

Boodschappen

De melkboer kwam met de kar vroeger langs de deuren

en ook de kolenboer zag je met de kolen leuren.

De bakker bracht het brood gewoon bij de mensen thuis

en ook de schillenboer haalde zijn schillen huis aan huis.

De groenteboer kwam eens per week zijn appels en peren verkopen

je hoefde dan alleen nog maar naar de straat te lopen.

Vandaag de dag moet je zelf al die dingen halen gaan

dat is ook maar goed anders zouden ze voor gesloten deuren staan.

De een die werkt binnen- de ander buitenshuis

maar bijna nergens is er overdag nog iemand thuis.

 

 

Samen in het teiltje

Met onze blote voeten op het koude zeil,

daar stonden we dan bij een met water gevulde teil.

Een stukje zeep, hemd borstrok en een schone broek

lagen klaar op een stoel die stond in de hoek.

En als je dan weer goed schoongeboend was

en je haartjes gekamd dan begon je weekend pas.

Geen douche, sauna of een bubbelbad,

omdat men toen nog geen waterleiding had.

Uit de pomp hield men het water,

dat dan gekookt werd even later.

Het was een tafereeltje dat je overal zag,

bij veel mensen vroeger op zaterdag.

 

Vroeger en nu

Vroeger de tijd van spek en eieren van hard werken op het land

de tijd toen stress nog niet bestond veel deed men nog met de hand.

Nu krijg je van eieren salmonella en vet is slecht voor ons cholesterol

de Arbo stelt hoge eisen en ons hoofd slaat vaak op hol.

Maar we moeten er mee leven dat geldt voor ieder van u

want wij hebben allemaal een Vroeger en een Nu.

 

 

 

Maandag wasdag

Wat zijn wij tegenwoordig toch vreselijk verwend

dat hebben onze ouders vroeger nooit gekend.

Met groene zeep en borstel werd alles schoongeboend

en daar was men wel een maandag lang mee doend.

Teilen werden met water gevuld om de was te spoelen

zakjes blauw werden toegevoegd zodat het fris zou voelen.

En dan maar hopen dat de Lieve Heer

zorgde voor een zonnetje en een beetje mooi weer.

Want de was moest dezelfde dag nog hangen aan de lijn

dan kon het s avonds al weer kastdroog zijn.

Ook lag sommige was te drogen op de bleek

voordat het werd gevouwen en moeder de vrouw het streek.

Nu hoeft men het alleen in een machine te stoppen

niks boenen en spoelen, geen gehannes met soppen.

En toch zie je tegenwoordig vrouwen zuchten en balen

als men de was uit de droger moet halen.

 

Biechten bij meneer pastoor

Als katholiek moest je vroeger biechten bij meneer pastoor

al je zonden van die maand vertelde je dan door.

Maar wat wist ik als kind van al die zonden af

ik werd door te moeten biechten al genoeg gestraft.

Ik vond het al een kunst om steeds iets nieuws te verzinnen

want je kon toch niet elke maand met hetzelfde beginnen.

Mijn broertje had ik vaak geplaagd en uit de suikerpot had ik gegeten

dat ik helemaal geen broertje had dat kon de pastoor vast niet weten.

Als laatste zonde biechtte ik telkens weer

ik heb ook gelogen, net als de vorige keer.

 

 

De eerste televisie

Soms ga ik terug in de tijd denk ik aan vroeger thuis

we zaten s, avonds bij de radio keken niet naar de buis.

We hadden dan ook nog niet zo’n modern apparaat

die tegenwoordig standaard in alle huiskamers staat.

Een paar huizen verder een eindje bij ons vandaan

daar woonden mensen die er al wel een hadden staan.

En alle kleine kinderen bij ons uit de buurt

werden daar zaterdags met z’n allen heen gestuurd.

Op de tv hadden die mensen een grote spaarpot staan

daar werd dan door ons netjes een stuiver ingedaan.

Pipo de clown, Mammaloe en Okkie Trooy,

gewoon in zwart-wit, maar voor ons o zo mooi.

Zo kwam het dat ik in het begin van de week

al verlangend naar de zaterdag keek.

 

 

 

De fluitketel

Mist U dat ook dat typische geluidje 

dat door het hele huis heen klonk dat oude ketelfluitje.

Die waterkokers van vandaag zullen best sneller het kookpunt bereiken

maar zijn in de verste verte niet met die oude fluitketel te vergelijken.

Want als dan het water kookte dan moest je er wel heen

en zo hield dat ene fluitje heel veel mensen op de been

 

Palmpasen

Een haantje op een stokje door de eieren een draadje

het was een heel gepruts door dat piepkleine gaatje.

De ogen van het haantje waren er vaak al uitgegeten

en voor de stok helemaal af was was er ook in zijn staart gebeten.

Nog steeds trekt men rond soms met een hele groep

op de zondag voor Pasen met dat stokje vol met snoep.

En ook nu weer zie ik haantjes zonder ogen en zonder staart

zodat onze herinnering aan vroeger door die traditie wordt bewaard.

 

 

 

Filmpje pakken

Lachen, zwijmelen, huiveren kijken naar het witte doek

waar zijn de films gebleven de romantiek is helemaal zoek.

Hoe meer geweld hoe beter

hoe meer seks, hoe heter.

Waar zijn die tijden van “Gone with the wind”

die ik nog steeds een bestseller vindt.

En wanneer kun je nog je tranen volop laten rollen

door een film vol grappen en vol grollen.

De wereld om ons heen is al vol met geweld

dus ik heb graag wat romantiek voor mijn zuurverdiende geld.

En voor seks, hoef ik niet naar het witte doek

dat is iets wat ik zelf thuis wel zoek.

Dus een bezoekje aan de bioscoop is voor mij verleden tijd

wat ik best wel jammer vind en wat mij best wel spijt.

 

 

De vlieger

Gekleurd papier, 2 dunne stokjes en een eindje touw

dat waren genoeg ingrediënten voor een middag plezier met jou.

Een stoppelveld en een beetje wind

en een vader geniet samen met zijn kind.

De vlieger stond fier in de lucht met strikken aan zijn staart

die momenten van intens geluk heb ik in mijn hart bewaard.

Later zag ik op vakanties mijn dochter met haar Pa

en ook zij keken met een lach dan vaak een vlieger na.

 

Vastentrommeltje

Vastentijd, zegt U dat wat? Ik weet het nog heel goed

dat zijn de weken voor Pasen waarin je vasten moet.

Als kind had je een trommeltje daar gingen alle snoepjes in

want die mocht je doordeweeks niet eten al had je nog zo, n zin.

Maar zaterdags dan ging die vastentrommel open

wij mochten dan zelfs nog wat extra snoep gaan kopen.

Vastentijd dat was een feest in ieder geval voor mij,

zaterdags een trommeltje snoep en met Pasen een chocolade ei.

 

 

 

De platenspeler

Een platenspeler, wat waren we blij dat die was uitgevonden

zodat we toen allemaal onze eigen muziek draaien konden.

Singeltjes, maar ook elpees, al ons geld dat ging eraan

en nu zie ik ze af en toe vergeten op zolder staan.

Wat toen voor ons een wonder was behoort allang tot het verleden

omdat de cd, s en dvd, s het veel beter deden.

Het zal mij eens benieuwen wat het volgende zal zijn

wanneer zullen ook zij verdwijnen achter een stoffig zoldergordijn.