Dorrekes gedichten

Handen
Handen inspireren en handen amuseren
ze accepteren en ze transpireren.
Handen dichten en handen verlichten
ze stichten en ze ontwrichten.
Handen kleven en handen geven
ze beven en ze streven.
Handen strijden en handen bevrijden
ze verleiden en ze verblijden.
Handen helen en handen strelen
ze delen en ze bevelen.
Handen strooien en handen rooien
ze gooien en ze hooien.
Handen spoelen en handen voelen
ze kroelen en ze woelen.
Handen zaaien en handen maaien
ze zwaaien en ze aaien.
Handen bouwen en handen sjouwen
ze vouwen en ze rouwen.
Handen maken en handen kraken
ze raken en ze vermaken.
Handen vertellen en handen kwellen
ze vervellen en ze aquarellen.
Handen wrijven en handen schrijven
ze verstijven en ze overdrijven.
Handen condoleren en handen feliciteren
ze fotograferen en ze opereren.
Handen rillen en handen stillen
ze trillen en ze verschillen.
Handen pakken en handen verzwakken
ze knakken en ze plakken.
Handen wassen en handen verrassen
ze krassen en ze lassen.
Handen klappen en handen verslappen
ze klappen en ze gappen.
Handen bewegen en handen verplegen
ze verkregen en ze vegen.
Ze dammen en ze schaken
ze missen en ze raken
er is maar weinig dat een hand niet kan
dus wordt hij je geboden
PAK HEM DAN.

De ooievaar
Elke peuter weet ten heden dagen
dat mama baby’s in haar buik kan dragen.
Maar vroeger, ja het is echt waar
kwamen baby’s van de ooievaar.
Toen mijn zusje daarover hoorde vertellen
ging ze vlug naar de buren, 2 oude vrijgezellen.
Omdat daar nog geen wiegje stond
en zij dat o zo zielig vond.
De vensterbank voelde dagen lang plakkerig aan
omdat ze daar suiker op had gedaan.
Ze heeft zitten wachten dagen en uren
en vond het toch wel erg lang duren.
Inmiddels heeft ze vast wel vernomen
waarom dat beest daar nooit is gekomen.
Ik moet niks, ik mag
Ik merk dat ik me steeds vaker realiseer
ik ben al op leeftijd, heb zo lang niet meer.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Ik geniet van alles en iedereen
dat houdt me jong en op de been.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Maak me niet meer druk om politieke zaken
ik creer dingen die mij vrolijk maken.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Moet er wat af, dan eet ik weinig
regent het buiten, ben ik chagrijnig.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Voor mijn kleindochters ga ik door het vuur
kan ik ze helpen is niks me te duur.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Dorreke's humor werd een obsessie
toch ga ik daarmee verder, nu zonder pressie.
ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Mijn sprong over de sloot
Op een dag kwam ik voor een keuze te staan,
De uitdaging lonkte, maar kon ik dat aan.
Bang om te falen, weer die onzekerheid,
Kon ik maar vooruitzien in de tijd.
Twijfel en faalangst hielden mij tegen,
Toen heb ik deze tip gekregen.
Zie jezelf voor een slootje staan,
Daar moet je dan beslissen gaan.
Aan de overkant, daar is het wat jij wil,
Aan de veilige kant staat je leven stil.
Je kunt zwemmen dus daarom geen nood,
2In het ergste geval beland je in de sloot.
Kies je voor het vertrouwde, de veilige haven,
Of pak je de kansen die mensen je gaven.
Ik heb niks te verliezen, sla dus ook geen flater,
Ik waag nu de sprong, wacht niet meer op later.

Bij ons op de Minkhof….
De koffie stond klaar de dag kon beginnen
langzaam druppelden onze gasten bij de Minkhof binnen.
De verhalen kwamen los van gister, morgen en van toen
dus besloten we nog een rondje koffie te doen.
We boden onze gasten natuurlijk ook een koekje aan
maar hadden we dat die dag nu maar niet gedaan.
Want toen we de trommel open deden wisten we niet wat we zagen
het waren Arnhemse meisjes die daar gebroken lagen.
Een Kletskop die vertelde ons wat er was gebeurd
en bij het horen van dat verhaal hebben wij ons haast bescheurd.
Jan Hagel, had een Negerzoen aan een Tom Poes gegeven
en was met een Kano toen naar de Brusselse Kermis afgedreven.
Een Moorkop en een Kattentong hadden nog een Lange Vinger uitgestoken
maar toen waren de koekjes zomaar in duizend stukken gebroken.
We pakten de kruimels dus maar op en deden het deksel dicht
maar spontaan verscheen er toen een glimlach op ons gezicht.
Vele van deze verhalen komen op een dagje Minkhof voorbij
de eerste waren echt gebeurd de laatste verzonnen door mij.

Een aardappel
Een aardappel, een onooglijk ding die heb ik eens goed bekeken.
het viel mij op dat er geen twee op elkander leken.
Ik wil nu verder gaan met aardappels te schillen,
maar ik bedenk me en vraag me af zou die aardappel dat wel willen?
Zou hij of zij, wat het ook is, daar dan niks van merken,
dat ik met een vlijmscherp mes zijn schilletje zal gaan bewerken?
Als hij dan in zijn blootje staat zal hij zich dan niet schamen?
of zijn ze wel zo uitgekookt, dat ze daar geen aanstoot meer aan namen
Je weet maar nooit, ik weet het nog niet zo net,
zeker is dat ik vandaag, maar eens rijst op tafel zet.
Als ik het voor het zeggen had
Als ik het voor het zeggen had dan gaf ik iedereen in de wereld één taak
een opdracht makkelijk uitvoerbaar voor een heel belangrijke zaak.
Het was heel eenvoudig kostte weinig moeite en geen poen
de enigste voorwaarde was dat iedereen mee moest doen.
Als alle mensen op deze aarde zijn buren in hun waarde liet
dan was er immers geen oorlog en lag er vrede in het verschiet.
Dan waren we allemaal gelukkig respecteerden we elkaar
want iedereen is toch anders verschillend van geloof tot kleur van haar.
De een die lust geen spruitjes de ander houdt van gevaar
weer een ander lijkt op zijn vader we verschillen allemaal van elkaar.
Maar we zijn allemaal mensen die samen moeten leven op deze aard
en als dat in vrede zou kunnen is dat voor ons allen toch wat waard.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Ik merk dat ik me steeds vaker realiseer
ik ben al op leeftijd, heb zo lang niet meer.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Ik geniet van alles en iedereen
dat houdt me jong en op de been.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Maak me niet meer druk om politieke zaken
ik schilder dingen die mij vrolijk maken.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Moet er wat af, dan eet ik weinig
regent het buiten, ben ik chagrijnig.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Voor mijn kleindochters ga ik door het vuur
kan ik ze helpen is niks me te duur.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Dorreke's humor werd een obsessie
toch ga ik daarmee verder, nu zonder pressie.
Ik moet niks, ik mag, ik zeur niet, ik lach
Dierenmishandeling?
Ze stonden met z’n vieren
voor dierenmishandeling terecht
toch hielden ze van dieren
en waren niet echt slecht.
De eerste had een bok geschoten
de tweede de draak gestoken
de derde vond de hond in de pot
toen hij net wilde gaan koken.
De vierde had een kat geslagen
en stond plots mooi voor aap
hij besloot daar toen maar te gaan logeren
want hij had zo’n slaap.
De advocaat van het stelletje
die linker dan de rechter was
verdedigde hun alle vier
en presenteerde later de rekening pas.
Wat geweest is, is geweest
Wat geweest is, is voorbij maar herinneringen blijven
een schouder om op te leunen helpt dan vaak de pijn verdrijven.
Vraag dus als je eenzaam bent, verdrietig of alleen
kom even bij me zitten en sla je armen om me heen.
Want ieder mens heeft af en toe behoefte aan een troostend woord
zorg er dus voor als je verdrietig bent dat iemand dat ook hoort.
Iedereen is anders
De een heeft een wipneus, de ander een wrat.
Zo hebben we bijna, allemaal wat.
Rimpels, sproeten, een gebit als een paard,
te dik, te dun en heel erg behaard.
Platvoeten, vetrollen en grote wallen,
kunnen ook aardig je leven vergallen.
O-benen, bochel of kale kop,
ketsknieën of een neus met een dop.
Een onderkin of piekerig haar,
veel te lang of veel te zwaar.
De een heeft benen als een x,
de ander heeft van voren niks.
Acnè kan je als tiener plagen,
incontinent kun je worden in latere dagen.
Flaporen of een moedervlek,
een hazelip of puist in je nek.
De een die loenst en ziet erg scheel
de ander heeft weer vel te veel.
Zo kan ik nog wel even verder gaan
dus ga maar eens voor de spiegel staan.
Dan valt het allemaal best wel mee
wij mensen zijn niet zo gauw tevree.
En zie je soms helemaal geen gebreken,
dan heb je vast niet goed gekeken.
Goede raad
Het leven is als een snelweg je moet alsmaar met de stroom mee
maar af en toe moet je wel rusten, zeg gerust eens NEE
Maar dan moet je weer verder er is geen weg terug
zoek af en toe een parkeerplaats anders gaat het veel te vlug.
Af en toe kom je op je weg ook obstakels tegen
je rijdt door prettig weer maar ook door storm of regen.
De weg die is nog lang je hebt nog ver te gaan
probeer dus op die weg nooit stil te blijven staan.
Want dan krijg je file, problemen stapelen zich op
en je leven staat dan volledig op zijn kop.
Maar kom je toch eens vast te staan luister naar mijn raad
zoek een andere route zodat je weg weer verder gaat.
En zitten er op jouw levensweg mensen op je rug
schud ze van je af en stuur die mensen terug.
Kerstwens 2021
Aan het eind van ieder jaar, kijken we vaak even terug
naar alles wat is geweest, het jaar is immers bijna achter de rug.
Een jaar om snel te vergeten dat geldt tenminste voor mij
een jaar met dieptepunten, ziektes, geweld , “ik“ en niet meer wij.
En dan ook nog dat rotvirus bijna niet te verslaan
omdat we ook daar niet meer samen voor gaan.
Duizenden meningen, iedereen denkt de perfecte mens te zijn
zo komt er toch nooit een oplossing en dat maakt mij verdrietig en doet pijn.
Waar is onze mooie aarde en het respect gebleven
waar zijn de normen en waarden, heel belangrijk in ons leven.
Alle neuzen wijzen immers allemaal naar een andere kant
zo komen we nooit tot een oplossing voor ons mooie Nederland.
Geen respect meer voor een ander, vernielen van iemands eigendommen
stenen gooien naar hulpverleners soms zelfs met bommen.
Waar zijn we toch mee bezig, zijn we nu echt met zijn allen zo stom
we helpen de wereld naar de knoppen dus gebruik je verstand, wees niet dom.
Is het nu zo moeilijk om SAMEN ergens voor te gaan
en ook af en toe voor een ander klaar te staan.
Geen tientallen partijen, gewoon links , rechts of er tussenin
dan bereik je sneller het doel en heeft regeren nog zin.
Iedereen mag zijn mening hebben maar het kan toch niet zo zijn
dat we allemaal daaraan moeten voldoen daarvoor is ons land veel te klein.
Laten we elkaars mening respecteren, ons niet bemoeien met elkaar
niet een schuldige gaan zoeken misschien krijgen we dan een beter jaar.
Deden we allemaal maar een beetje water bij de wijn
dan gaven we een goed voorbeeld aan de jeugd over hoe het ook kan zijn.
Een beetje meer ontzag, terug naar oude normen en waarden
dan komt het misschien toch nog een keer goed met onze zieke aarde.
Ik wens iedereen fijne veilige kerstdagen een heel gelukkig gezond nieuwjaar
beterschap voor onze aarde, en veel liefde voor elkaar.